ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΟΥ ΗΡΩΑ

Η πρώτη ενόραση ονομάζεται το Μονοπάτι του Ήρωα γιατί οι πιο αποτελεσματικοί θεραπευτές αναγνωρίζουν ότι κάποτε υπήρξαν βαθιά πληγωμένοι οι ίδιοι και ως αποτέλεσμα της δικής τους θεραπείας έχουν αναπτύξει τη συμπόνια για τους άλλους που πονούν.

Μη κριτική

Για να εξασκηθούμε στην μη κριτική, χρειάζεται να υπερβούμε τις περιοριστικές πεποιθήσεις μας, ακόμη και αυτές που αφορούν τις ιδέες μας γύρω από το σωστό και το λάθος. Αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο κρίνοντας τις καταστάσεις ως σωστές, λάθος, καλές ή κακές, ανάλογα με τους κανόνες που ορίζει η κοινωνία μας και που είναι γνωστές ως ένας κοινωνικός ηθικός κώδικας. Αλλά ένας φύλακας της γης δεν προσδιορίζει τον εαυτό του μέσα από έναν κοινωνικό ηθικό κώδικα που ορίζει τι πρέπει και τι δεν πρέπει. Οι φύλακες της γης πιστεύουν ότι είναι σημαντικό να αφήσουν στην άκρη αυτού του είδους την κριτική και να διατηρήσουν την ικανότητα τους να διακρίνουν.

Όταν εξασκούμαστε στη μη κριτική παύουμε να λειτουργούμε αυτοματοποιημένα σύμφωνα με τις απόψεις των άλλων. Κάνοντάς το αυτό ξεκινάμε να αποκτούμε μία διαφορετική αίσθηση ηθικής που υπερβαίνει την ηθική της εποχής μας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μία κοινωνία που συνεχώς βομβαρδίζεται με εικόνες της πραγματικότητας που φιλτράρονται διαρκώς από ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα όπου οι αξίες μας, όπως η ελευθερία, η αγάπη και η ουσιαστική ομορφιά υποκαθίστανται από μερικά κενά like...

Καθίστε κάπου ήσυχα για λίγο και αναρωτηθείτε ποιον και τι κρίνετε και ποιες ιδέες έχετε ενστερνιστεί από την οικογένεια, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου σας, την κοινωνία και φυσήξτε τα σε ένα λεπτό ξυλάκι και μετά απελευθερώστε τα στη φωτιά.

Μη προσκόλληση

Η μη προσκόλληση απαιτεί από εσάς όχι μόνο να αποδεσμεύσετε τους ρόλους και τις ιστορίες σας αλλά επίσης να απελευθερώσετε και το μέρος του εαυτού σας που ταυτίζεται με όλα αυτά τα δράματα. Όταν πάψετε να προσκολλιέστε  σε μία μικρή ταυτότητα συζύγου, παιδιού, μαθητή, δασκάλου και κοινωνικά αποδεκτού,  απελευθερώνετε τις προκαθορισμένες αντιλήψεις σας για το ποιος είστε και σταματάτε να ανησυχείτε για το κατά πόσο ικανοποιείτε ή όχι τους άλλους. Σταματάτε να χρειάζεστε επιβεβαίωση της αξίας σας από τους άλλους ανθρώπους και να αναστατωνόσαστε  ή να στεναχωριόσαστε  όταν δεν την παίρνετε. Γίνεστε ελεύθεροι να είστε  απλώς αυτό που πραγματικά είστε πέρα από τους ρόλους αυτούς.

Καθίστε για λίγο κάπου ήσυχα και καταγράψτε όλους τους ρόλους σας και φυσήξτε τους σε ένα λεπτό ξυλάκι και μετά απελευθερώστε τους στη φωτιά.

Το να μην υποφέρεις

Όταν εξασκούμαστε στο να μην υποφέρουμε δεν γράφουμε ιστορίες για τον πόνο μας γιατί όταν φτιάχνουμε μία ιστορία γύρω από τα γεγονότα, δημιουργούμε πόνο. Σε κάποιο σημείο όλοι πρόκειται να χάσουμε ένα γονιό, έναν σύντροφο ή μία δουλειά. Όταν τα γεγονότα είναι επίπονα φυσικά θα βιώσουμε τον πόνο αλλά δεν θα έπρεπε να δραματοποιούμε αυτά τα γεγονότα. Για παράδειγμα όταν λες στον εαυτό σου "τώρα έμεινα χωρίς μητέρα και χωρίς κανέναν να με φροντίζει" είναι σαν να φοράς την ταμπέλα του ορφανού παιδιού.

Αντίθετα, μπορούμε να αγκαλιάσουμε τα γεγονότα της ζωής μας και τα μαθήματα που ήρθαν να μας διδάξουν και τότε κάνουμε τους εαυτούς μας διαθέσιμους να μάθουν κατευθείαν από την απέραντη σοφία του σύμπαντος έτσι ώστε να μην προσκαλούμε τις ίδιες ατυχίες ξανά και ξανά.

Καθίστε για λίγο κάπου ήσυχα και καταγράψτε τις ιστορίες που έχετε πλέξει γύρω από επίπονα γεγονότα φυσήξτε τα σε ένα λεπτό ξυλάκι και μετά απελευθερώστε τα στη φωτιά.

Η εξάσκηση στην ομορφιά

Για να εξασκηθούμε στην ομορφιά χρειάζεται να αντιλαμβανόμαστε την ωραιότητα ακόμη και εκεί όπου υπάρχει ασχήμια. Για παράδειγμα, αντί να σκεφτόμαστε έναν συνεργάτη ως κάποιον που συνεχώς παραπονιέται και που κάνει το χώρο εργασίας ανυπόφορο, μπορούμε να τον αντιληφθούμε από το επίπεδο του κολιμπρί και να αναγνωρίσουμε ότι είναι μία τέλεια εκδήλωση της ανάγκης μας να μάθουμε πώς να μην παίρνουμε προσωπικά τη δυστυχία των άλλων ανθρώπων.

Το να βλέπεις την ομορφιά δεν είναι μία παθητική κατάσταση, αλλά μία δραστική και ενδυναμωτική εμπειρία. Όταν βλέπεις πάνω από όλα την ομορφιά, μεταμορφώνεις τον εσωτερικό σου χάρτη της πραγματικότητας που πολύ πιθανόν να  έχεις κληρονομήσει από τους γονείς σου όταν ήσουν πολύ μικρός. Όταν οι εσωτερικοί σου χάρτες είναι γεμάτη από ομορφιά, τότε ο εξωτερικός σου κόσμος εμποτίζεται από μεγαλείο.

Κάθισε κάπου ήσυχα για λίγο και σκέψου τους ανθρώπους, τα μέρη και τα πράγματα που επιλέγεις να μεταμορφώσεις από ασχήμια σε ομορφιά. Φύσηξε τα σε ένα λεπτό ξυλάκι και απελευθέρωσε τα στη φωτιά.

Είσαι έτοιμος να ξεκινήσεις να βαδίζεις το Μονοπάτι του Ήρωα;