ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗ

Η τρίτη ενόραση ονομάζεται το μονοπάτι του ονειρευτή.

Ο νους του αρχάριου

Για να εξασκηθούμε στο νου του αρχάριου χρειάζεται να επιστρέψουμε σε ένα πιο δημιουργικό, πιο ανοιχτό και παιδικό τρόπο, κάνοντας απλές αλλαγές στις καθημερινές μας συνήθειες, όπως το να φάμε με το άλλο χέρι, να δοκιμάσουμε μια νέα συνταγή ή μία νέα διαδρομή επιστρέφοντας στο σπίτι. Χρειάζεται  να ανοιχτούμε σε ένα ευρύτερο φάσμα δυνατοτήτων και εμπειριών, και να βλέπουμε τα πράγματα μέσα από μία φρέσκια ματιά. Παίρνοντας μια απόσταση από τους συνηθισμένους μας τρόπους, από τις παγιωμένες μας συνήθειες, από  σκέψεις και πεποιθήσεις που εμποδίζουν την πρόοδό μας, μπορούμε να ανοίξουμε τον εαυτό μας σε νέα ενδεχόμενα που θα αφυπνίσουν τη χαρά και τη ζωντάνια μέσα μας…

Καθίστε κάπου ήσυχα για λίγο και αναρωτηθείτε τι χρειάζεται "φρεσκάρισμα" στο νου και την καθημερινότητά σας. Ποιες αντιλήψεις, ποιες συνήθειες και ποια αντικείμενα είναι καιρός να αποχωριστείτε ώστε να κάνετε χώρο στη ζωή σας για το καινούριο. Κι έπειτα φυσήξτε τα όλα σε ένα ξυλάκι κι απελευθερώστε τα στη φωτιά...

Συνέπεια

Για να εξασκηθούμε στη συνέπεια, χρειάζεται να αναγνωρίσουμε το πώς οι σκέψεις και οι πράξεις μας επιδρούν όχι μόνο σε εμάς τους ίδιους, στη ζωή μας και στους κοντινούς μας, αλλά και στην ανθρωπότητα και στον πλανήτη.  Χρειάζεται να αναγνωρίσουμε το αληθινό τίμημα, ολόκληρο το τίμημα για ό,τι κάνουμε (ή δεν κάνουμε) που μπορεί να φτάνει μέχρι και αρκετές γενιές μετά. Το να ζεις με συνέπεια σημαίνει να κάνεις το καλύτερο δυνατό με γνώμονα το κοινό καλό και όχι το άμεσο προσωπικό σου κέρδος. Σημαίνει πως αποφασίζεις για παράδειγμα να μειώσεις την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων ή πως ψωνίζεις από επιχειρήσεις που σέβονται το περιβάλλον και τους εργαζόμενούς τους. Σημαίνει επίσης πως αναλαμβάνεις την ευθύνη της θεραπείας σου αντί να μεταφέρεις τα τραύματα που κληρονόμησες από την οικογένειά σου στα δικά σου παιδιά. Όταν σου είναι συνειδητές οι επιπτώσεις κάθε σκέψης, πρόθεσης και πράξης σου, αναλαμβάνεις την πλήρη ευθύνη για όλο το φάσμα των επιλογών σου.

Καθίστε για λίγο κάπου ήσυχα και αναλογιστείτε με ποιους τρόπους μέχρι σήμερα μπορεί, έστω και άθελά σας, να συμβάλλατε στη δημιουργία ή στη συνέχιση μιας δυσάρεστης κατάστασης είτε στο στενό σας περιβάλλον είτε στον πλανήτη. Κι έπειτα φυσήξτε σε ένα ξυλάκι αυτά τα παλιά μοτίβα και απελευθερώστε τα στη φωτιά...

Διαφάνεια

Εξασκουμαστε στη διαφάνεια όταν δεν προσπαθούμε πια να κρύψουμε τα μέρη του εαυτού μας με τα οποία νιώθουμε δυσάρεστα ή άβολα. Και δεν είναι μόνο οι ανασφάλειες και αυτά που θεωρούμε λάθη και αδυναμίες μας. Συχνά κρύβουμε και την ομορφιά και τη δύναμή μας, φοβούμενοι τις συνέπειες που μπορεί να έχει το να επιτρέψουμε στο φως μας να λάμψει.

Το να κρύβουμε τον αληθινό εαυτό μας είναι τεράστια σπατάλη ενέργειας και επιπλέον με αυτόν τον τρόπο έλκουμε κοντά μας ανθρώπους που ενσαρκώνουν αυτό ακριβώς το κρυμμένο μέρος μας. Κάτω από αυτό που κρύβουμε υπάρχει πάντα ένα τραύμα. Θάβοντας αυτό το αθεράπευτο μέρος του εαυτού μας βαθιά μέσα μας, η πληγή παραμένει -μέχρι να έρθει κάποιος και να ρίξει λίγο αλάτι πάνω της για να μας θυμίσει πως πρέπει να μεγαλώσουμε.

Καθίστε κάπου ήσυχα για λίγο και αναλογιστείτε ποια μέρη του εαυτού σας κρύβετε ακόμη και από τον ίδιο σας τον εαυτό ενίοτε. Ποιους ρόλους έχετε υιοθετήσει που σας κρατούν μέσα σε μια περιορισμένη αυτο-εικόνα κρύβοντας την αληθινή σας ουσία; Φυσήξτε τα όλα αυτά σε ένα ξυλάκι και απελευθερώσετε τα στη φωτιά...

Ακεραιότητα

Εξασκουμαστε στην ακεραιότητα όταν κρατάμε το λόγο μας και αναγνωρίζουμε τη δημιουργική του δύναμη. Και στη Βίβλο αναφέρεται πως "εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος είναι παρά τω Θεώ".

Αυτό που λες βάζει σε κίνηση μια μοίρα που εσύ έχεις επιλέξει, ακόμη κι αν το λες σιωπηλά ή το σκέφτεσαι κρυφά. Έτσι, αν κατά βάθος σκέφτεσαι πράγματα όπως " δεν αξίζω", καταδικάζεις ο ίδιος τον εαυτό σου να αποτύχει, παρά τις προθέσεις και τις προσπάθειές σου. Ένα άλλο παράδειγμα κακής χρήσης του λόγου είναι το κουτσομπολιό. Αυτό είναι ένα δηλητήριο που μας δίνει την αίσθηση ότι έχουμε δίκιο εις βάρος των άλλων. Όμως κάθε φορά που κατηγορούμε κάποιον, ξοδεύουμε τη δύναμή μας ενισχύοντας την ενεργειακή σύνδεση που έχουμε μαζί του αλλά και με την κατάσταση που μας ενοχλεί... Έτσι έλκουμε ξανά και ξανά παρόμοιους ανθρώπους και καταστάσεις.

Η άσκηση της ακεραιότητας απαιτεί να παραδεχόμαστε και τα λάθη μας αντί να προσπαθούμε να τα κουκουλώσουμε προβάλλοντας τα σε κάποιον άλλον. Κάποιες φορές μπορεί να εμπλεκόμαστε σε διαμάχες, παρεξηγήσεις και διαφορές απόψεων, αλλά αν εξασκουμαστε στη ακεραιότητα, επιλέγουμε να μην περνάμε στην άμυνα, να μη χρησιμοποιούμε κατηγορίες και να μη γράφουμε ιστορίες στις οποίες εμφανιζόμαστε ως θύματα της τυραννίας των άλλων.

Η ακεραιότητα είναι η ύψιστη μορφή πνευματικότητας -άσχετα από το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι ορισμένες φορές να παραμένει κάποιος σε αυτή...

Καθίστε κάπου ήσυχα για λίγο και αναλογιστείτε πόσο ειλικρινείς και ακέραιοι είστε απέναντι στον εαυτό σας και τους άλλους. Αναλογιστείτε τη δύναμη και τη βαρύτητα που έχουν οι λέξεις σας πάνω στις εμπειρίες σας. Ποιες σκέψεις και ποιες λέξεις που χρησιμοποιείτε είναι καιρός να αφήσετε πίσω σας? Μπορείτε να τις φυσήξτε σε ένα ξυλάκι κι έπειτα να τις απελευθερώσετε στη φωτιά