inkamedecine

Το Κάλεσμα του Πεπρωμένου 

Είναι πιθανό να λάβετε ένα κάλεσμα για ένα πεπρωμένο που θα προτιμούσατε ακόμα και να αγνοήσετε. Είναι δελεαστικό να πείτε, “Δεν είμαι έτοιμος να το κάνω αυτό ακόμα – θα το κάνω κάποια άλλη στιγμή. Είμαι άνετα τώρα.” Αλλά, όταν δεν απαντάτε σε ένα κάλεσμα, ρισκάρετε την οργή του ουρανού. 

Στην ιστορία του Ιωνά και του Γλάρου, για παράδειγμα, ο Θεός καλεί τον φτωχό μαγαζάτορας και λέει, “Θέλω να πας στη Νινευή”. Και ο Ιωνάς απαντάει, “Όχι θέλω να έχω μια απλή ζωή. Θέλω να είμαι μαγαζάτορας, και θέλω να είμαι κοντά στα παιδιά και στα εγγόνια μου”. Ο Ιωνάς αγνοεί το κάλεσμά του, μπαίνει σε ένα πλοίο και πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση από τη Νινευή. Μια τεράστια καταιγίδα ξεσπά, και οι ναύτες ξέρουν ότι κάποιος έχει προκαλέσει την οργή του θεού.  Άθυμος, ο Ιωνάς παραδέχεται στους συναδέλφους του ναυτικούς ότι αυτός είναι που το έκανε. Για να σωθούν, οι ναύτες των πετούν από το πλοίο και έπειτα καταπίνεται από μια φάλαινα που τον μεταφέρει στην κοιλιά της στις ακτές της Νινευή όπως κι αν έχει. 

Όσο βρίσκεται στην κοιλιά της φάλαινας, ο Ιωνάς αναγνωρίζει ότι το κάλεσμά του είναι να διαδώσει το λόγο του  Θεού. Όταν ο ταπεινός μαγαζάτορας ξεβράζεται από την φάλαινα στη Νινευή, αρχίζει να διδάσκει – αλλά έπρεπε να περάσει από έντονες κακουχίες προτού αποδεχτεί το κάλεσμά του. Η ιστορία του Ιωνά μας διδάσκει ότι αν δεν ανταποκριθούμε στο πεπρωμένο μας με την ελεύθερη βούλησής μας, θα μεταφερθούμε εκεί όπως και να έχει. 

Το κάλεσμα του πεπρωμένου είναι απόκοσμο. Δεν είναι μια επιλογή του μενού μεταξύ κοτόπουλου και ψαριού – είναι μια δύναμη ολοκληρωτικά πέρα από τον έλεγχό μας. Αλλά έχουμε ακόμα επιλογή: Ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα του πεπρωμένου μόνοι μας, ή περιμένουμε ώσπου μια ασθένεια ή προσωπική κρίση να μας αναγκάσει να σταματήσουμε ό,τι κάνουμε και να ακολουθήσουμε το πεπρωμένο μας; 

Για πολλά χρόνια ήθελα να αποφύγω το δικό μου κάλεσμα. Κάθε φορά που έλεγα στον εαυτό μου, “Θέλω απλώς να έχω μια συνηθισμένη δουλειά και μια κανονική ζωή”, οι περιστάσεις θα συνωμοτούσαν για να με φέρουν πίσω στη διδασκαλία και στη θεραπεία – θα αρρώσταινα, ή η καριέρα που θα είχα σχεδιάσει για τον εαυτό μου δεν θα είχε αποτέλεσμα. Ανακάλυψα την παλιά παροιμία που έλεγε, “Αν θες να δεις το Θεό να γελάει, κάνε σχέδια”.

Όπως καταλαβαίνεται, το κάλεσμα του πεπρωμένου σας δεν έρχεται πάντοτε με τον τρόπο που το περιμένετε. Για παράδειγμα, ο πρόεδρος Franklin Delano Roosevelt μεγάλωσε σε εξαιρετικά προνομιακές συνθήκες και έζησε μια ζωή επιτυχίας πριν προσβληθεί από πολιομυελίτιδα στα 39. Αλλά ήταν μόνο αφότου πλήγηκε από την ασθένεια που αγκάλιασε το πεπρωμένο του και πέτυχε μεγαλείο στον κόσμο. Εκτός από το ότι έγινε ένας από τους πιο αποτελεσματικούς και πιο μακρά υπηρετούντες προέδρους, ο Ρούσβελτ έθεσε επίσης μια εκστρατεία που χρηματοδότησε την ανακάλυψη ενός εμβολίου για την πολιομυελίτιδα, που σταμάτησε την μετάδοση της ασθένειας που τον κατέστησε ανάπηρο και που τότε τρομοκρατούσε τη χώρα. Ο Ρούσβελτ δεν υπέκυψε στην πεποίθηση ότι επειδή ήταν ανάπηρος, θα ήταν και ανίσχυρος˙ αντιθέτως, έθεσε σε κίνηση μια θεραπεία η οποία ήταν πολύ μεγαλύτερη από τη δική του προσωπική ασθένεια. Ο Ρούσβελτ πήρε μια κατάσταση αναπηρίας και τη μετέτρεψε σε μια σταυροφορία θεραπείας για τους άλλους, πράγμα που τον μετέτρεψε σε από έναν άνθρωπο των προνομίων σε έναν άντρα του πεπρωμένου. 

Υπάρχουν πολλές άλλες τέτοιες ιστορίες ανθρώπων που αντιμετώπισαν απίστευτα εμπόδια και τα υπερέβησαν, ή που μετέτρεψαν τις προκλήσεις σε ευκαιρίες. Σκεφτείτε μόνο την Helen Keller, που ήταν και τυφλή και κουφή, ωστόσο ξεπέρασε τα μειονεκτήματά της και έγινε τελικά η πρώτη κουφή και τυφλή μαθήτρια που αποφοίτησε από Αμερικάνικό πανεπιστήμιο. Συνέχισε για να περιοδεύσει στην χώρα, εμπνέοντας εκατοντάδες κουφούς ανθρώπους να μάθουν να επικοινωνούν σε μια εποχή που οι άνθρωποι με τέτοιες αναπηρίες θεωρούνταν πνευματικά ασθενείς. 

Σπουδαία άτομα μας δείχνουν ότι μπορούμε να θυσιάσουμε τις περιοριστικές πεποιθήσεις μας για να αλλάξουμε τη φύση της αναζήτησης από την απλή επιβίωση στο πεπρωμένο. Λοιπόν, πιο είναι το πεπρωμένο σας;  Προσαρμόζεται στους περιορισμούς σας, ή πρόκειται να αλλάξει τον κόσμο; Ο τρόπος του θεραπευτή ήταν πάντα να αποβάλλει τις περιοριστικές αντιλήψεις και να τις μετατρέψει σε πηγές δύναμης και έμπνευσης. Όταν θυσιάζετε τις ιερές αγελάδες σας, δεν έχετε πλέον δικαιολογίες για το Πνεύμα. Δεν υπάρχουν πλέον αναπηρίες για να υπερβληθούν προτού μπορέσετε να τεθείτε σε υπηρεσία για τον κόσμο, ή να εκθρέψετε ένα παιδί προτού μπορέσετε να γίνετε συγγραφέας. Υπάρχει μόνο το ηχηρό ναι που λέτε στη ζωή.