Η Ανακάλυψη των ενεργειών-Ιχνηλατώντας μέσα στο χρόνο  για την αποκάλυψη του πρωταρχικού τραύματος

Οι σαμάνοι είναι μάστερ στην ανακάλυψη ενεργειών. Θυμάμαι δύο σαμάνους, έναν άντρα και μία γυναίκα, με τους οποίους ήμουν επί αρκετές ημέρες καθοδόν μέσα στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Εκείνο το πρωινό αποφασίσαμε να πάμε κοντά σε μια όχθη του ποταμού όπου ευδοκιμούσαν συστάδες με ανανάδες. Οι μαϊμούδες γνώριζαν το σημείο αυτό, και όταν οι ανανάδες ήταν ώριμοι κατέβαιναν από τα δέντρα τους για να τους γευτούν παρέα. Και οι ιαγουάροι γνώριζαν φυσικά το σημείο εκείνο. Έφταναν εκεί νωρίς το χάραμα για να πιάσουν τις μαϊμούδες που ήταν το αγαπημένο τους γεύμα. Θέλαμε να παρακολουθήσουμε τους ιαγουάρους, αλλά ακόμη και αν δεν καταφέρναμε να δούμε κανέναν, μπορούσαμε να πάρουμε μέρος στο γλέντι των μαϊμούδων. Ακολουθούσαμε ένα μονοπάτι που ήταν σκεπασμένο από ένα παχύ στρώμα κατακόκκινων φύλλων, όταν ο ένας από τους σαμάνους σταμάτησε εντελώς ξαφνικά. Έδειξε στο έδαφος και είπε: «ίχνη ιαγουάρου». Έσκυψα, αλλά το μόνο που κατάφερα να δω ήταν σάπια φύλλα και κόκκινο χώμα. Η θεραπεύτρια έγνεψε με το κεφάλι συμφωνώντας και δείχνοντας προς ένα δέντρο περίπου δέκα μέτρα μακριά είπε: «γούνα ιαγουάρου». Πλησιάσαμε το δέντρο και ανακαλύψαμε δύο τρίχες πάνω στο φλοιό που είχε ξυθεί η μεγάλη γάτα. Δεν είχα προσέξει τίποτε απολύτως, μέχρι που είδα τη θεραπεύτρια να απομακρύνει τις τρίχες από το δέντρο, που δε διέφερε σε τίποτε από τα άλλα δέντρα του δάσους. Εκείνη τη μέρα δεν είδαμε κανέναν ιαγουάρο και οι μαϊμούδες είχαν ήδη τελειώσει με το γεύμα τους εκεί στους ανανάδες. Όμως εγώ είχα πάρει ένα σημαντικό μάθημα όσων αφορά την ανάγνωση των ιχνών -που απαιτεί απερίσπαστη προσοχή. Όταν αναζητάς ιαγουάρους δεν πρέπει να επιτρέπεις σε οτιδήποτε άλλο να σου αποσπάσει την προσοχή. Σε τέτοια κατάσταση ακόμη και δύο μοναδικές τρίχες ιαγουάρου μπορούν να φανούν σαν ένα κομμάτι γυαλί που λάμπει στην έρημο κάτω από το φως του ήλιου. Το δεύτερο μάθημα αφορά το γεγονός πως το να ακολουθούμε κάποια ίχνη απαιτεί χώρο και χρόνο. Είχαμε ακολουθήσει γεγονότα που είχαν λάβει χώρα πριν από μέρες. Το ίχνος που βρήκαμε ήταν ήδη τεσσάρων ημερών παλιό. Ακολουθούσαμε τα ίχνη των αρπακτικών ζώων μέσα στο παρθένο δάσος και βρίσκαμε κάπου μερικές τρίχες, ένα αποτύπωμα ποδιού στη φρέσκια λάσπη της όχθης και μερικές φορές και το σημείο όπου είχε ησυχάσει το ζώο. Την πρώτη ημέρα βρίσκαμε ίχνη από τις τρεις προηγούμενες ημέρες του αιλουροειδούς που περπάταγε χαλαρά στο δάσος. Κάθε ίχνος που βρίσκαμε ήταν περασμένης ημερομηνίας. Τη δεύτερη μέρα όμως πέσαμε πάνω στο ίδιο το ζώο με το υπέροχο τρίχωμα. Καθόταν στην όχθη του ποταμού και καθαριζόταν. Ήταν τόσο απασχολημένο με το να γλύφει τα μπροστινά του πόδια που στην αρχή δεν μας πρόσεξε καν. Όταν όμως έπιασε τη δόνηση μας πήδηξε και εξαφανίστηκε αθόρυβα μέσα στο δάσος.

Κατά παρόμοιο τρόπο μαθαίνει ο οραματιστής με τον καιρό να βρίσκει την πηγή προέλευσης της ασθένειας ή του συναισθηματικού στρες. Μπορεί να ανακαλύψει το γεγονός που οδήγησε στην ασθένεια ή την ατυχία του ασθενή. Η ακόλουθη τεχνική σου επιτρέπει να βρίσκεις το πρωταρχικό τραύμα του πελάτη - δηλαδή να βρίσκεις το γεγονός που είναι υπεύθυνο για μια συγκεκριμένη εικόνα ασθένειας. Ο τραυματισμός μπορεί να έλαβε χώρα πρόσφατα, ή να είναι ένα παιδικό τραύμα ή ακόμη και ένα γεγονός από προηγούμενη ζωή. Ο οραματιστής ακολουθεί το τραύμα μέχρι τη στιγμή συνέβη που για πρώτη φορά. Τη διαδικασία αυτή χαρακτήριζε μέντορας μου ως «την αναζήτηση του τραυματισμένου προσώπου του ασθενή». Έμαθα αυτή την τεχνική ανακαλύπτοντας τα δικά μου «τραυματισμένα πρόσωπα». 

Όταν είχα ξεκινήσει με αυτή την πρακτική ήμουν βέβαιος πως στα πρόσωπα έβλεπα τις διάφορες υπο-προσωπικότητες που υπήρχαν εντός μου. Δεν πίστευα πως τα διάφορα πρόσωπα προέρχονταν από περασμένες ενσαρκώσεις και μπορούσαν να είναι εκατοντάδων ή και χιλιάδων ετών. Μετά από πολλά χρόνια εφαρμογής παρατήρησα πως αυτός ο διαχωρισμός ήταν τεχνητός και πως δεν είχε να κάνει πολλά με την πραγματικότητα. Δεν υπάρχει κανένα ξεκάθαρο στοιχείο που να βεβαιώνει πως είχαμε ζήσει νωρίτερα κάποια στιγμή στο παρελθόν, και η ακόλουθη άσκηση δεν εξυπηρετεί την επιβεβαίωση προηγούμενων ζωών. Όσων αφορά τις ιστορίες που είναι αποθηκευμένες εντός μου είναι αδιάφορο αν προέρχονται από αυτή ή από κάποια άλλη ζωή. Για μένα δεν είναι αξίζουν ούτε περισσότερο, αλλά ούτε και λιγότερο από τις αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία. Από όπου και αν προέρχονται εμπεριέχουν μεγάλη θεραπευτική δύναμη. Η αποκάλυψη του πρωταρχικού τραύματος απαιτεί μεγάλο ταλέντο και εμπειρία, κι όμως το 90% των φοιτητών μας με το τέλος της εκπαίδευσης του επιτυγχάνει την κατάκτηση των απαραίτητων ικανοτήτων.

 

Ανεύρεση περασμένων μορφών του Εαυτού

 

Ο Δον Αντώνιο μου έμαθε πώς να πραγματοποιήσω την επιθυμία μου να διαβάζω τα ίχνη. Όταν βρίσκεσαι μέσα στο τροπικό δάσος και αναζητάς τα ίχνη ενός ιαγουάρου αποκλείεις κάθε τι άλλο από την αντίληψη σου. Μπορεί μεν να βλέπεις να κείτονται μπροστά σου εκτυφλωτικά κόκκινα και κίτρινα φτερά παπαγάλων, όμως δεν τους χαρίζεις την προσοχή σου. Ο στόχος σου είναι οι ιαγουάροι και οτιδήποτε άλλο είναι δευτερεύων. Τα τιτιβίσματα των πουλιών και οι φωνές των πιθήκων δεν μπορούν να σε αποσπάσουν. Μονάχα το γρύλισμα του αιλουροειδούς σε ενδιαφέρει. Όταν ακολουθείς κάποιο τραύμα στον εαυτό σου ή σε κάποιο πελάτη σου, τότε σε έλκει μονάχα το πρόσωπο του πρωταρχικού τραύματος.

Ξεκαθάρισε την πρόθεση σου στο ξεκίνημα μίας συνεδρίας και άφησε όλα τα υπόλοιπα στο ίδιο το Πνεύμα. Το πρόσωπο το οποίο εμφανίζεται καθαρά και παύει να αλλάζει, είναι το πρόσωπο που σε ενδιαφέρει. Όταν το ανακαλύψεις θα σου αποκαλύψει την ιστορία του.

Κάθισε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο μπροστά από ένα καθρέφτη σε απόσταση ενός μέτρου περίπου και τοποθέτησε δίπλα σου, πάνω σε ένα τραπεζάκι, ένα μικρό κερί. Πρόσεξε το κερί να βρίσκεται δίπλα σου και όχι μπροστά σου.

Πάρε τη θέση προσευχής και εκτέλεσε τις ασκήσεις ματιών της δεύτερης προσοχής. Ανέπνεε συνειδητά. Όταν θα έχεις πια χαλαρώσει τελείως, κοίταξε μέσα στο αριστερό σου μάτι. Μην αρχίσεις να καρφώνεις το βλέμμα. Μέτρα κάθε σου ανάσα μέχρι το δέκα και μετά ξεκίνα και πάλι από το ένα. Πρόσεξε το παιχνίδισμα του φωτός και της σκιάς στο πρόσωπο σου και παρέμεινε εστιασμένος στο αριστερό σου μάτι.

Η διαδικασία ανεύρεσης περιλαμβάνει τέσσερις βαθμίδες. Στην πρώτη βαθμίδα παρατηρείς το πρόσωπο σου και το βλέπεις έτσι όπως το έβλεπες πάντοτε. Όλα είναι όπως φαίνεται πως είναι. Αυτό το πρόσωπο το έχεις δει ήδη πάνω από χίλιες φορές στον καθρέφτη.

Η δεύτερη βαθμίδα αρχίζει λίγα λεπτά αργότερα. Το πρόσωπο σου μπορεί τώρα να λάβει διάφορες μορφές. Μπορεί να βλέπεις στο πρόσωπο σου κεφάλια ζώων ή να εξαφανίζεται και να μένουν μονάχα τα μάτια. Σε αυτή τη βαθμίδα τίποτε δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται. Επέτρεψε στις αλλαγές να συμβούν και παρέμεινε εστιασμένος στην αναπνοή σου. Μην επιτρέπεις να σε ανησυχήσουν αυτά που βλέπεις. Απλά λάβε γνώση των διαφόρων προσώπων, δίχως να τα κρίνεις ή να τα αναλύεις. Μερικά από αυτά μπορεί να είναι ίσως και 10.000 ετών. Άλλα προέρχονται από προηγούμενες ζωές και άλλα πάλι είναι ζώα δύναμης, δηλαδή οι σύμμαχοι και οδηγοί μας στη φύση.

Στην τρίτη βαθμίδα κυριαρχεί ένα και μοναδικό πρόσωπο. Εδώ είναι όλα έτσι όπως οφείλουν να είναι. Αυτό το πρόσωπο αναζητούσες. Είδες πως άλλαζαν όλα και πως το πρόσωπο σου μεταμορφωνόταν μέχρι που αναγνώρισες ένα πρόσωπο το οποίο δεν εξαφανίζεται πλέον. Όταν εμφανιστεί αυτή η εικόνα, επέτρεψε της να σου μεταδώσει κάτι. Διατήρησε το συνεχίζοντας να αναπνέεις συνειδητά και κοιτάζοντας ήρεμα μέσα στο αριστερό σου μάτι. Άφησε το πρόσωπο αυτό να σου διηγηθεί την ιστορία του. Σε ποιόν ανήκει; Από πού ήρθε; Τι θέλει από εσένα; Το φωτεινό ενεργειακό πεδίο περιέχει τις μνήμες από όλες τις περασμένες μας ζωές, όπως και τα πρόσωπα που είχαμε όταν είχαμε τραυματιστεί. Συχνά εμφανίζονται ως ζωές κατά τη διάρκεια των οποίων είχες υποστεί μεγάλους πόνους ή είχες πεθάνει με βίαιο θάνατο. Όμως συχνά πρόκειται για πρόσωπα των ατόμων που υπήρξαμε κάποια στιγμή ή που θα μπορούσαμε να γίνουμε.

Στην τέταρτη βαθμίδα εξαφανίζονται όλες οι εικόνες, ακόμη και το δικό σου πρόσωπο. Σε αυτή τη βαθμίδα ανακάλυψης βλέπεις τη φωτεινή φύση της πραγματικότητας. (Την ονομάζω βαθμίδα «απόδειξης», επειδή όλα διαλύονται.) Υπάρχει πλέον μονάχα Πνεύμα και Φως.

Επέστρεψε στη θέση προσευχής για να κλείσεις την άσκηση, και πάρε μερικές αναπνοές με κλειστά τα μάτια.

Όταν μάθαινα αυτή την πρακτική ο Δον Αντώνιο με έβαλε να εργαστώ μαζί με κάποιον που δεν συμπαθούσα καθόλου. Ήμασταν μία ομάδα από δώδεκα άτομα που είχε επιλέξει ο ίδιος ανάμεσα σε πολλούς υποψηφίους γι'αυτή την εκπαίδευση. Είχα βέβαια μεγάλη εμπιστοσύνη στον Κάρλος -ήμασταν συχνά μαζί σε οδοιπορικά στα βουνά και το παρθένο δάσος- όμως αρνιόμουν κατηγορηματικά να κάτσω και να φάω  μαζί του.  Τον  έβρισκα υπερβολικά ευλαβή  και πνευματικά επιπόλαιο, και όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως ήθελε άρχιζε να γκρινιάζει σαν μικρό παιδί. Είχα προσέξει πως ήμουν γεμάτος από επικρίσεις για το άτομο του, όμως δεν μπορούσα να κάνω τίποτε γι'αυτό. Επειδή η απόρριψη ήταν αμοιβαία, τον περισσότερο χρόνο αποφεύγαμε ο ένας τον άλλο. Τώρα όμως ο Αντώνιο είχε ορίσει να εφαρμόσουμε μαζί την άσκηση της ανεύρεσης, κατά την οποία έπρεπε να βλέπουμε ο ένας μέσα στα μάτια του άλλου.

Στην πρώτη βαθμίδα έβλεπα τα μαύρα του μάτια και τα ινδιάνικα χαρακτηριστικά του και έβλεπα επίσης αμυδρά τη δύση του ήλιου και το περίγραμμα των βουνών. Ήταν γύρω στα τριανταπέντε και είχε μακριά μαύρα μαλλιά που έφταναν στους ώμους του.

Στη δεύτερη βαθμίδα άρχισε να αλλάζει το πρόσωπο του. Είδα τη μύτη του να μετατρέπεται σε ράμφος και τα μάτια του να μαζεύονται μέσα στις κόγχες τους. Μπροστά στα μάτια μου μεταμορφώθηκε σε έναν υπέροχο αετό. Με το που μπήκα στην τρίτη βαθμίδα, το πρόσωπο του μεταμορφώθηκε σε αυτό ενός εξάχρονου παιδιού, Είχε δάκρυα στα μάτια και ήθελε να πάει στη μητέρα του που ήταν άρρωστη. Το μικρό παιδί ήταν σαστισμένο και πίστευε σίγουρα πως η μητέρα του δεν θα επέστρεφε στο σπίτι. Φαινόταν απαρηγόρητος και ένιωθα την επιθυμία να απλώσω το χέρι μου και να καθησυχάσω αυτό το παιδί.

Στην τέταρτη βαθμίδα επέτρεψα στην εικόνα να μετατραπεί σε καθαρή ενέργεια. Ο απέναντι μου εξαφανίστηκε και έβλεπα πλέον μονάχα τις ακτίνες του ήλιου που έδυε πίσω του. Ο Αντώνιο μας έδωσε να καταλάβουμε πόσο σημαντική, αλλά και πόσο δύσκολη είναι αυτή η βαθμίδα, για να μη δένουμε με την πραγματικότητα μια εικόνα που διαρκεί. Το άφημα είναι ιδιαίτερα αποφασιστικό όταν πρόκειται για την αναζήτηση μελλοντικών δυνατοτήτων κατά την εργασία με πελάτες - εκεί δεν θέλει να κλειδώσει κανείς τη μελλοντική εικόνα της μοίρας ενός πελάτη. Με τη διάλυση της εικόνας παραχωρεί κανείς (τη μοίρα) στη θέληση του Μεγάλου Πνεύματος. Δεν ήταν εύκολο να διαλύσω την εικόνα του απελπισμένου μικρού αγοριού. Δεν μπορούσα να την αποτινάξω έτσι απλά, χρειάστηκε να εστιαστώ στην αναπνοή μου και να αφήσω τα αισθήματα που προκαλούσε η εικόνα. Στο τέλος της άσκησης αγκαλιαστήκαμε εγκάρδια. Δεν το είχαμε κάνει ποτέ πριν. Του μίλησα για τις εικόνες που είχα δει και για το πόσο ενωμένος αισθανόμουν μαζί του, και τον ρώτησα τι είχε συμβεί με τη μητέρα του όταν ήταν έξι ετών. Ο Κάρλος ήταν πολύ επιφυλακτικός και καθώς αποφεύγαμε ο ένας τον άλλο εδώ και χρόνια, δεν γνωρίζαμε πρακτικά τίποτε ο ένας για τον άλλο. Είπε πως η μητέρα του είχε πεθάνει στη γέννα της αδελφής του, όταν ήταν ενός έτους. Δεν μπορούσε να κατανοήσει αυτά που είχα δει. Στο τέλος της άσκησης ο Δον Αντώνιο μας εξήγησε πως στο πρόσωπο του άλλου είχαμε δει τη δική μας ιστορία. Όταν επέστρεψα και ρώτησα τη μητέρα μου, έμεινα έκπληκτος ακούγοντας πως βρισκόταν πολύ συχνά κλινήρης στο νοσοκομείο όταν ήμουν έξι ετών. 

Την άσκηση αυτή μπορείς να εφαρμόσεις σε πελάτες, μόνο αφού πρώτα αποκτήσεις επαρκή εκπαίδευση στις φωτεινές θεραπευτικές μεθόδους. Είναι επίσης μεγάλο προτέρημα να εκτελείς όλες τις ασκήσεις αυτού του κεφαλαίου, ώστε να μάθεις πραγματικά να βλέπεις με την καρδιά. Στο μεταξύ χρησιμοποίησε τη μέθοδο της ανεύρεσης, ώστε να φωτίσεις όλες της όψεις της δικής σου οντότητας. Γνώρισε τα πρόσωπα που φέρεις εντός σου. Αν κάποιο από αυτά εμφανιστεί σε πελάτη σου θα πρέπει να είσαι βέβαιος πως πρόκειται για προβολή. Συχνά άλλοι άνθρωποι μας χρησιμεύουν ως καθρέφτες για να γνωρίσουμε τμήματα της δικής μας ψυχής, τα οποία κρύβουμε από τον εαυτό μας. Ο C.G. Jung ονόμαζε αυτά τα τμήματα «σκιές». Όταν η επιφάνεια μιας λίμνης είναι απόλυτα ήρεμη, τότε καθρεφτίζονται εκεί ο ουρανός, τα δέντρα και ότι άλλο περιβάλλει τη λίμνη. Με την παραμικρή πνοή αέρα αρχίζει το νερό να αναδεύεται και τότε αντανακλά μονάχα τον εαυτό του. Για να μπορούμε να δούμε έναν άλλο άνθρωπο καθαρά και αντικειμενικά, θα πρέπει να έχουμε γίνει μάστερ της σιωπής. Η παραμικρή πνοή ερμηνείας ή λογικής κρίσης παράγει μία ανάδευση η οποία καταστρέφει τη δεύτερη αντίληψη επαναφέροντας μας στην πρώτη.

ALBERTO VILLOLDO " SHAMAN HEALER SAGE "