Ταξιδεύοντας πέρα από τον θάνατο με τον Ιαγουάρο 

Η δεύτερη κατεύθυνση στον θεραπευτικό τροχό είναι η Δύση και αναπαρίσταται με τον Ιαγουάρο, τον χρυσό Ιαγουάρο που κατασπαράζει τον Ήλιο που πεθαίνει. Ο Ιαγουάρος αναπαριστά την δύναμη ζωής-θανάτου. Είναι αυτός που μας βοηθάει να ταξιδέψουμε πέρα από τον θάνατο, να αντιληφθούμε τον εαυτό μας σαν πνευματικό ον, όχι μόνο σαν ένα φυσικό ον που έχει μια περιστασιακή πνευματική εμπειρία, αλλά σαν ένα πνευματικό ον που έχει μια βιολογική εμπειρία.

Στην κατεύθυνση της Δύσης, ο σαμάνος μαθαίνει να βαδίζει περά από τον φόβο, πέρα από την βία και πέρα από τον θάνατο. Ο Ιαγουάρος αντιπροσωπεύει επίσης μια από τις τέσσερεις βασικές οργανωτικές αρχές του σύμπαντος. Μάλιστα, κάθε μια από τις τέσσερεις κατευθύνσεις αναπαριστά μια από τις τέσσερεις οργανωτικές αρχές όλης της δημιουργίας, που κάθε παραδοσιακή κοινωνία έχει προσδιορίσει. Εμείς, έχουμε αναγνωρίσει τους τέσσερεις θεμελιώδεις νόμους της φυσικής, που ο Άινστάιν έψαχνε την θεωρία ενοποιημένου πεδίου που θα τις ενοποιούσε σε μόνο πεδίο. Δεν έχουμε καταφέρει να το βρούμε αυτό ακόμα. Η θεμελιώδης γλώσσα του σύμπαντος έχει τέσσερα γράμματα, είναι ένα αλφάβητο τεσσάρων γραμμάτων. Εμείς τα αποκαλούμε οι τέσσερεις θεμελιώδεις νόμοι της φυσικής, οι σαμάνοι τα αποκαλούν Ερπετό, Ιαγουάρο, Κολιμπρί και Αετό.

Οι σαμάνοι επίσης, αναγνωρίζουν ότι η γλώσσα της ζωής έχει επίσης ένα αλφάβητο με τέσσερα γράμματα. Το αλφάβητο της ζωής έχει μόνο τέσσερα γράμματα. Για τους βιολόγους, αυτά τα τέσσερα γράμματα είναι τα τέσσερα βασικά στοιχεία του DNA. Οι σαμάνοι επίσης αναγνώριζαν ότι η ζωή είχε ένα αλφάβητο τεσσάρων γραμμάτων και τα αποκαλούσαν Ερπετό, Ιαγουάρο, Κολιμπρί και Αετό. Η μόνη διαφορά είναι ότι στη Δύση υπάρχει πειθαρχία, οι παραδόσεις μας είναι περιγραφικές, δεν είναι συμμετοχικές, ενώ αντίθετα ο σαμάνος ζει σε μια συμμετοχική, ανιμιστική σχέση με την ζωή. Αφήστε με να σας δώσω ένα παράδειγμα με τον Ιαγουάρο.

Ο Ιαγουάρος αναπαριστά την δύναμη ζωής-θανάτου. Η επιστήμη αναγνωρίζει τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής που είναι γνωστός ως νόμος της εντροπίας και η εντροπία είναι ο νόμος που λέει ότι κινούμαστε συνεχώς προς το χάος. Ότι τα πάντα στο σύμπαν τα πάντα κινούνται προς το χάος. Ότι ένα κομμάτι πάγου θα λιώσει σε μια λακκούβα νερό, μετά θα εξατμιστεί ως αέριο. Η εντροπία είναι βασικά ο θεμελιώδης νόμος που λέει ότι “δεν υπάρχουν στην ζωή δωρεάν γεύματα”. 

Δεν χρειάζεται να είστε απόφοιτος του ΜΙΤ για το αναγνωρίσετε αυτό. Χρειάζεται απλά να σηκωθείτε από το κρεβάτι το πρωί για να καταλάβετε ότι όλα τείνουν προς το χάος. Αυτός είναι και ο λόγος που φτιάχνουμε πρόγραμμα για την κάθε μέρα, για να μπορούμε να βάζουμε ένα πρόγραμμα στο χάος στην ζωή μας. Κάθε παραδοσιακή κοινωνία στον πλανήτη έχει αναγνωρίσει αυτή την δύναμη. Αλλά την αποκαλούν Ιαγουάρο. Η διαφορά είναι ότι δεν μπορείτε να σηκωθείτε και να πείτε: “Χόου! Εντροπία, έλα σε μένα, δίδαξέ μου τους τρόπους σου!”. Ενώ μπορείτε να το κάνετε αυτό με τον Ιαγουάρο. Μπορείτε να πείτε: “Μητέρα και αδερφή Ιαγουάρε έλα σε εμένα, δίδαξέ με τους τρόπους σου, περπάτησε ανάμεσά μας. Δίδαξέ με τους τρόπους της ζωής και του θανάτου”. Αν έχετε έναν πελάτη που έχει καρκίνο που εξαπλώνεται σε όλο το σώμα, που είναι χάος που εισβάλει στο σώμα, μπορείτε να καλέσετε το πνεύμα του Ιαγουάρου για να φέρει τάξη από το χάος. Ή αν έχετε κάποιον στην οικογένεια ή κάποια σχέση με κάποιον που έχει κολλήσει πολύ και χρειάζεται ανανέωση μπορείτε να καλέσετε το πνεύμα του Ιαγουάρου, για να φέρει ανανέωση, την δύναμη ζωής-θανάτου, την ανανεωτική αρχή στο σύμπαν.

Έτσι, λοιπόν η επιστήμη αναγνωρίζει ότι τα πάντα στο σύμπαν τείνουν προς το χάος, αυτό είναι η εντροπία. Αλλά είναι περίεργο ότι η ζωή πάει ενάντια στην εντροπία. Η ζωή αψηφά την εντροπία , αναζητάει την ομορφιά. Έχετε κύτταρα που φτιάχνουν ομάδες για να δημιουργήσουν ιστούς, που δημιουργούν ομάδες με άλλους ιστούς για να φτιάξουν όργανα, που φτιάχνουν ομάδες με άλλα όργανα για να φτιάξουν αετούς. Έτσι, η ζωή αναζητάει την πολυπλοκότητα και την ομορφιά. Η ζωή είναι αντίθετη στην εντροπία. Οι σαμάνοι το αποκαλούν Ιαγουάρο. Καταλαβαίνουν ότι ο Ιαγουάρος είναι η αρχή ζωής-θανάτου και μπορούσαν να συμπλεχθούν με αυτό. Δεν ήταν μόνο κάτι περιγραφικό, αλλά μπορούσαν να συμπλεχθούν με αυτό.

Ο Ιαγουάρος μας διδάσκει το ταξίδι πέρα από τον θάνατο. Και στο μοντέλο των ιθαγενών ο θάνατος δεν συμβαίνει με την μία, όπως συμβαίνει με εμάς στην Δύση. Ο θάνατος συμβαίνει λίγο λίγο και τελικά μας διεκδικεί η ακινησία (η έλλειψη ζωής). Και όλοι μας ξέρουμε ανθρώπους που είναι οι ζωντανοί νεκροί, που ακόμα περπατούν στους δρόμους, στους οποίους οι δυνάμεις της ζωής ελαχιστοποιούνται τόσο, γίνονται τόσο μικρές, τόσο μικροσκοπικές. Αυτοί είναι οι ζωντανοί νεκροί.

Στην κατεύθυνση της Δύσης, ο σαμάνος μαθαίνει να εξορκίζει τον θάνατο, ώστε ο θάνατος να μην ζει πλέον μέσα μας. Η έλλειψη ζωτικότητας δεν μας διεκδικεί πλέον, γιατί μας έχει διεκδικήσει η ζωή. Δεν μπορεί να μας διεκδικήσει ο θάνατος. Τα αισθήματα που γίνονται μουντά, το πνεύμα που γίνεται μουντό, το ότι η καρδιά χάνει την ακμή της, που έρχονται και διεκδικούν τον πιο ουσιώδη εαυτό μας, τα αποβάλλουμε. Στην κατεύθυνση της Δύσης, ο σαμάνος μαθαίνει να ταξιδεύει πέρα από τον θάνατο, να ταξιδεύει πίσω στην χώρα των προγόνων. Στις σαμανικές παραδόσεις θέλουμε να μάθουμε να ταξιδεύουμε στον κόσμο των πνευμάτων, τώρα, ενώ έχουμε ακόμα ένα σώμα για να επιστρέψουμε σε αυτό. Γιατί δεν είναι καλή στιγμή να ζητάς για υποδείξεις όταν κάνεις το τελικό πέρασμα. Θέλεις να ξέρεις τον δρόμο σου πίσω στο σπίτι τώρα, που χωρίζει τα πέπλα ανάμεσα στους δύο κόσμους. Μας επιτρέπει να καταλάβουμε από μέσα μας ότι υπάρχει μόνο ζωή μετά την ζωή. Όχι επειδή το διαβάσαμε κάπου, αλλά επειδή το βιώσαμε. Και έτσι, μπορούμε να κάτσουμε κοντά σε κάποιον που κάνει το τελευταίο πέρασμα, και να είμαστε ένα νησί γαλήνης στο μέσο αυτής της απίστευτης καταιγίδας, μέσα από την οποία περνάει αυτό το άτομο.

Στην Δύση, ταξιδεύουμε πέρα από τον θάνατο, απελευθερωνόμαστε από τον θάνατο και κάνοντάς το αυτό, αποβάλλουμε την βία που ζει μέσα μας, αποβάλλουμε τον θυμό που ζει μέσα μας. Ο θυμός και η βία δεν μας καθοδηγούν πλέον. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ξανανιώσετε θυμό, αλλά ότι δεν λειτουργείτε παρακινούμενοι από τον θυμό, ότι δεν αντιδράτε από θυμό, ο θυμός περνάει από μέσα σας. Γιατί δεν είμαστε θυμωμένοι με αυτούς που δεν συμπαθούμε, θυμώνουμε με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Eίναι τα παιδιά μας που σκεφτόμαστε να τα στείλουμε σε οικοτροφείο κάπου στην Βόρειο Αφρική. Και αναρωτιέστε: “πώς μπορεί να είχα αυτά τα συναισθήματα για τους ανθρώπους που αγαπώ περισσότερο?”. Οι σύζυγοί μας, ξέρουν πώς να μας ξεσηκώνουν. Μέσα σε 15” μας φέρνουν στο σημείο να θέλουμε να σκοτώσουμε.

Σημαίνει ότι δεν λειτουργούμε πλέον από θυμό, φεύγει από μέσα μας, δεν μας προδιαθέτει να αντιδράμε, να ζούμε και να ανταποκρινόμαστε από ένα μια θυμωμένη θέση. Ζούμε, δρούμε και ανταποκρινόμαστε από μια θέση συμπόνιας. Αλλά είμαστε βαθιά ανθρώπινοι, ζούμε τα πάντα.

Ταξιδεύουμε λοιπόν, πέρα από τον θάνατο. Θυμάμαι μια φορά που ήμουν στο Περού μαζί με έναν από τους πιο γνωστούς εγκεφαλοχειρούργους στην Νότιο Αμερική, παγκοσμίου φήμης. Και καθόμασταν μαζί με κάποιους σαμάνους των Ίνκα και πίναμε μπύρες και ο χειρούργος που είχε μόλις αρχίσει να ενδιαφέρεται για το θέμα, γυρνάει και ρωτάει έναν από τους γηραιότερους: “και τι κάνεις λοιπόν?”. Και ο σαμάνος του απαντάει: “Έχω ένα κοπάδι λάμα και καλλιεργώ και λίγο καλαμπόκι και ασχολούμαι και λίγο με θεραπείες. Εσείς τι κάνετε γιατρέ?”. Και ο χειρούργος απαντάει: “Εγώ, μπορώ να ανοίξω το κεφάλι ενός ανθρώπου, να κόψω το κόκαλο και να αφαιρέσω έναν όγκο στο μέγεθος βελανιδιού, να το πετάξω και να ξανακλείσω το κεφάλι αυτού του ανθρώπου και αυτός ο άνθρωπος θα ζήσει. Εσύ μπορείς να το κάνεις αυτό?”, και ο ινδιάνος απαντάει: “Όχι γιατρέ, δεν μπορώ να το κάνω αυτό”. Και ο γιατρός του λέει: “Και τι μπορείς να κάνεις τότε?”. Και ο ινδιάνος απαντάει: “Λοιπόν γιατρέ, αν κάποιος πεθαίνει και δεν είναι η ώρα του ακόμα, μπορώ να ακολουθήσω την ψυχή του στο πρώτο, στο δεύτερο, στο τρίτο επίπεδο του κόσμου των πνευμάτων, ακριβώς πριν φτάσει πίσω στο σπίτι, και μπορώ να πιάσω την ψυχή του όπως κάποιος πιάνει μια πεταλούδα, και μπορώ να την φέρω πίσω και την φυσήξω μέσα του, και θα ζήσει. Εσύ μπορείς να το κάνεις αυτό?”.

Ο σαμάνος λοιπόν, μαθαίνει το ταξίδι πέρα από τον θάνατο. Έτσι ξέρουμε ότι υπάρχει μόνο ζωή. Ο θάνατος είναι απλά μια ψευδαίσθηση. Αλλά, δεν το μαθαίνουμε αυτό διαβάζοντάς το κάπου, αλλά βιώνοντάς το. Και οι τελετές που σχετίζονται με αυτό, οι τελετές του περάσματος που σχετίζονται με τον Ιαγουάρο, έχουν να κάνουν με το να μάθουμε να αποδεσμεύουμε το φωτεινό σώμα, από το φυσικό σώμα, και το κάνουμε αυτό περιστρέφοντας τα τσάκρας αντίθετα από την φορά του ρολογιού, αποδεσμεύοντας και ανυψώνοντας το φωτεινό σώμα από το φυσικό και έτσι έχουμε μια εμπειρία οπού αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας σαν φωτεινά όντα. Σαν φωτεινά όντα που έχουν μια βιολογική εμπειρία. Σαν φωτεινά όντα που ταξιδεύουν στην αιωνιότητα, αλλάζοντας από σώμα σε σώμα και από μορφή σε μορφή. Αυτή η εμπειρία, είναι η πιο απελευθερωτική εμπειρία που έχω γνωρίσει.

Βαδίζοντας πέρα από τον θυμό και τον φόβο

Ο Ιαγουάρος μας επιτρέπει να βαδίσουμε πέρα από τον θυμό και πέρα από τον φόβο. Ζούμε σε έναν κόσμο σήμερα που είναι γεμάτος θυμό, οπού ο φόβος είναι υπερβολικός, οπού είναι ουσιώδες για εμάς να κατακτήσουμε το ταξίδι πέρα από τον θάνατο, έτσι ώστε να μπορούμε να εξασκηθούμε στην ειρήνη ατομικά, έτσι ώστε να μπορέσουμε να φέρουμε ειρήνη στις οικογένειές μας, στην κοινωνία μας, και τελικά στον κόσμο. Αλλά, αυτό ξεκινάει σαν μια προσωπική εξάσκηση ειρήνης, την εξάσκηση του Ιαγουάρου.

Στην Δύση μαθαίνουμε ότι για να εξαλείψουμε τον θυμό μας, πρέπει να εξερευνήσουμε την παιδική μας ηλικία, να ανακαλύψουμε τους τρόπους που πληγωθήκαμε και το πώς αυτό πυροδοτεί αντιδραστικές συμπεριφορές από πλευράς μας, έτσι όταν η σύζυγός μου λέει κάτι που μου θυμίζει τον τρόπο που είχα πληγωθεί όταν ήμουν μικρός και ανταποκρίνομαι με θυμό. Αυτό είναι ένα πολύ δυτικό μοντέλο ψυχολογίας, που από την προοπτική των σαμάνων είναι πολύ ενδιαφέρων, αλλά δεν είναι και τόσο πρακτικό.

Το σαμανικό μοντέλο, είναι ότι αν θέλετε να ξεπεράσετε τον θυμό και τον φόβο θα πρέπει να μάθετε το ταξίδι πέρα από τον θάνατο, να μάθετε το ταξίδι πίσω στον κόσμο των πνευμάτων, για να καταλάβετε ότι αυτό είναι το πραγματικό σας σπίτι και ότι καθώς θα αναγνωρίσετε ότι είστε ένα πνευματικό ον σε ένα βιολογικό ταξίδι, ο φόβος και ο θυμός δεν μπορούν να ζουν πλέον μέσα σας, γιατί ο θάνατος δεν ζει πλέον μέσα σας. Ο φόβος και η οργή είναι η αντίδραση που έχουμε σε έναν κόσμο στον οποίο μας καταδιώκει ο θάνατος. Όταν δεν ζούμε σε πλέον σε αυτόν τον κόσμο που τον καταδιώκει ο θάνατος, δεν μπορούμε πλέον να ζούμε μέσα στον φόβο.

Και μετά μαθαίνουμε τις πρακτικές των σαμάνων του Ιαγουάρου, που είναι η πρακτική της μη-δέσμευσης, της μη-αντιδραστικότητας, που είναι το να είμαστε πλήρως διαπραγματεύσιμοι, αλλά απολύτως ανένδοτοι. Ο δρόμος του Ιαγουάρου είναι επίσης ο δρόμος του πολεμιστή. Είναι ο δρόμος του φωτεινού πολεμιστή, του πολεμιστή που δεν έχει ανάγκη για βία πλέον, που δεν έχει εχθρούς σε αυτόν τον κόσμο ή στον επόμενο, που εξασκεί την ειρήνη, αλλά τολμάει να λέει την αλήθεια. Τολμάει να υψώνει ανάστημα γιατί ξέρει ότι έχει δίκιο, δεν μπορεί να παραμείνει σιωπηλός.  Η πνευματικότητα της κατεύθυνσης του Ιαγουάρου γίνεται μια πολύ πολιτική και πολιτικά στρατευμένη έννοια, όπου πρέπει να περπατήσετε την αλήθεια σας και να μιλήσετε την αλήθεια σας και όχι να συνωμοτήσετε με την ομοφωνία γύρω σας, αλλά πρέπει να τολμήσετε να περπατήσετε την αλήθεια και να πείτε την αλήθεια.

Ο φωτεινός πολεμιστής είναι ένα άτομο που δεν ασκεί πλέον βία. Και υπάρχουν ιστορίες σαμάνων πολεμιστών στην Βόρειο Αμερική και στην Νότιο Αμερική από τον καιρό της κατάκτησης (από τους Ισπανούς). Και οι Ισπανοί είχαν τρομοκρατηθεί από αυτούς τους “σαμάνους, που ήταν σπουδαίοι πολεμιστές” και “εφάρμοζαν τις πολεμικές τέχνες των σαμανικών παραδόσεων” αν θέλετε. Και αυτοί οι σαμάνοι πολεμιστές πίστευαν ότι αν πήγαινες στην μάχη θυμωμένος ή φοβισμένος, τότε ήσουν ήδη νεκρός. Και όποτε έσφαζαν κάποιον ιδιαίτερα αξιότιμο αντίπαλο, έχυναν λίγο από το δικό τους αίμα πάνω του, γιατί καταλάβαιναν ότι σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία, αυτός θα ήταν ένας αδερφός που θα καθόντουσαν γύρω από την φωτιά και θα έλεγαν ιστορίες  μαζί. Έτσι, ακόμα και στην ομίχλη του πολέμου είχαν την ικανότητα να εξασκούν την μια βία. Αυτό μπορεί να μοιάζει αντιφατικό, αλλά αυτός είναι ο κώδικας με τον οποίο ζούσαν οι σαμάνοι του Ιαγουάρου. Ζούσαν την ζωή σύμφωνα με τον κώδικα της προστασίας όλης της ζωής, εξασκώντας την αλήθεια, λέγοντας την αλήθεια, ακόμα και με κόστος της ζωής τους. Αλλά, αυτό είναι φυσικά μια εξάσκηση της μη-βίας, μια εξάσκηση της ειρήνης. Και σήμερα ζούμε σε αυτούς τους καιρούς, είμαστε ξανά πίσω σε αυτούς τους καιρούς, οπού πρέπει να εξασκήσουμε την μη-δέσμευση, την μη αντιδραστική συμπεριφορά, αλλά πρέπει να εξασκήσουμε την ειρήνη και πρέπει να εξασκήσουμε το να γνωρίζουμε και να λέμε την αλήθεια και πρέπει να τολμάμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε ότι είναι σωστό.

Ο δρόμος του ειρηνικού πολεμιστή, είναι ο δρόμος της κατανόησης του ποιος είμαι και αυτή γίνεται η κατευθυντήρια ερώτηση στο έργο της κατεύθυνσης της Δύσης : ποιος είμαι? Ποιος είμαι? Ποιος είναι αυτός που κάνει αυτήν την ερώτηση? Ποιος είναι? Και έχουμε την δυνατότητα να αφαιρέσουμε όλα αυτά που δεν είμαστε. Βρίσκουμε έναν κεντρικό εαυτό που γνωρίζει το πεπρωμένο του, τις εργασίες του, την αποστολή του και έχει αίσθηση του σκοπού του σε αυτόν τον κόσμο.

Σας καλώ λοιπόν, να αφιερώσετε λίγο χρόνο και να κάνετε αυτές τις ερωτήσεις: “ποιος είμαι? Ποιος είμαι? Ποιος είναι αυτός που προσπαθεί να φτάσει αυτό το φλυτζάνι τσάι? Ποιος είναι αυτός που κάνει αυτήν την ερώτηση? Ποιος είμαι?”. Αλλά, μην κάνετε αυτές τις ερωτήσεις από το μυαλό, γιατί ο σαμάνος καταλαβαίνει επίσης ότι το μυαλό είναι τελείως τρελό. Κάντε την ερώτηση με την καρδιά: “ποιος είμαι? Ποιος κάνει αυτήν την ερώτηση? Ποιος είναι αυτός που ακούει αυτή την ηχογράφηση? Ποιος είναι αυτός που είναι θυμωμένος? Ποιος είναι αυτός που είναι ταραγμένος”. Τελικά φτάνουμε να κατανοήσουμε ότι εγώ είμαι ο θεός, μεταμφιεσμένος σαν Αλμπέρτο. Και ότι εσείς είστε ο θεός, μεταμφιεσμένος σε εσάς. Και ότι υπάρχει μόνο ένας από εμάς εδώ στο πνεύμα. Αλλά ξεκινάει με μια ερώτηση: “Ποιος είμαι? Ποιος κάνει την ερώτηση?”. Ρωτήστε τον Ιαγουάρο. Μπορεί να νομίζετε ότι ξέρετε ποιος είστε τώρα, αλλά να είστε ανοιχτοί στην πιθανότητα να ανακαλύψετε κάτι καινούργιο για τον εαυτό σας. Ρωτήστε τον Ιαγουάρο, είναι μια δύναμη ζωής-θανάτου, ζητήστε του να σας δείξει τους δρόμους πέρα από τον θάνατο, ζητήστε του να σας δείξει τους δρόμους προς την αιωνιότητα. Έχετέ τον στο πλευρό σας. Κάντε το αυτό, όταν δεν θα είναι κανείς άλλος τριγύρω και δεν θα υπάρχει επίκριση και κριτική, όταν θα είστε μόνο εσείς. Καλέστε το πνεύμα του Ιαγουάρου, κάντε τον να έρθει σε εσάς στα όνειρα. Θυμηθείτε ότι αυτές είναι οι παραδόσεις των ανθρώπων που ονειρεύονται με τα μάτια ανοιχτά, για τους οποίους ο χρόνος των ονείρων δεν έχει στριμωχτεί στον τομέα του ύπνου μόνο, όπως πιστεύουμε εμείς.

Καλέστε τον Ιαγουάρο να έρθει στα όνειρά σας, να σας δείξει τον δρόμο. Καλέστε το πνεύμα του Ιαγουάρου και επιτρέψτε στον εαυτό σας να εκπλαγεί από αυτό που θα ανακαλύψετε. Και τότε, περπατήστε τις ανακαλύψεις σας, αφήστε το πνεύμα του Ιαγουάρου να περπατήσει μαζί σας. Βαδίστε την αλήθεια σας, πείτε την αλήθεια σας, δείξτε την αλήθεια σας.

Τιμώντας τους προγόνους μας στην Δύση

Στην κατεύθυνση της Δύσης θέλουμε να τιμήσουμε τους προγόνους μας. Σε μια παραδοσιακή κοινωνία αυτό είναι γνωστό ως χτίσιμο ενός προγονικού βωμού. Μάλιστα στην ανθρωπολογία μαθαίνουμε ότι σε πολλούς πολιτισμούς σε όλον τον κόσμο, οι άνθρωποι εξασκούν την λατρεία των προγόνων. Που είναι πραγματικά ένα παρεξηγημένο φαινόμενο, γιατί αυτοί οι χωρικοί δεν λατρεύουν τους προγόνους τους, απλώς τους βάζουν σε έναν βωμό μέσα στο σπίτι τους για πολύ πρακτικούς λόγους, ώστε να ξέρουν πού βρίσκονται οι πρόγονοι και ότι δεν περιφέρονται μέσα στο σπίτι και μέσα στην οικογένεια. Τους έχετε σε ένα μέρος, κάνετε προσφορές σε αυτούς, καίτε θυμιάματα για εκείνους, τους φέρνετε ένα μπολ νερό ή ρύζι ή λουλούδια. Και δημιουργείτε έναν βωμό για να τους εξυψώσετε. Τους τιμάτε και γιορτάζετε γι’ αυτούς.

Τώρα, στην Δύση, έχουμε την τάση να κρατάμε τους προγόνους μας στο “χαντάκι”. Τους θεωρούμε υπεύθυνους για ό,τι στραβό μας συμβαίνει, γιατί είμαστε αυτό που είμαστε, γιατί είμαστε ελαττωματικοί και επειδή είμαστε ελαττωματικοί δεν πήραμε αρκετή ασφάλεια, αγάπη, έχουμε θέματα εγκατάλειψης και ότι δεν πήραμε αρκετή προστασία. Τους κρατάμε στο χαντάκι, και τους θεωρούμε υπεύθυνους για τους εαυτούς μας. Η αλήθεια είναι ότι αν δεν τιμάμε τους προγόνους μας, συνεχίζουν να ζουν μέσα από εμάς. Θα συνεχίσουν να μας στοιχειώνουν, θα συνεχίσουμε να ζούμε τις ζωές τους. Έτσι, εξυψώνοντάς τους στον βωμό, έχουμε την δυνατότητα να τους ευχαριστήσουμε για τα μαθήματα που μας δίδαξαν, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολα είναι, κάποια από αυτά είναι πραγματικά πολύ δύσκολα.

Είχα μια μαθήτρια που είχε κακοποιηθεί σωματικά από τον πατέρα της για επτά χρόνια, και με ρώτησε: “για τι πράγμα θα ευχαριστήσω τον πατέρα μου? Τον σιχαίνομαι”. Και της είπα: “Ευχαρίστησέ τον για τα μαθήματα που σου έχει δώσει. Όχι να συγχωρέσεις την συμπεριφορά του, αλλά ευχαρίστησέ τον για τα μαθήματα, γιατί όσο σκληρά και να είναι δεν θα τον ξεφορτωθείς, θα συνεχίσει να σε στοιχειώνει. Θα συνεχίσεις να ελκύεσαι από άντρες που θα συνεχίσουν να σε κακοποιούν σωματικά”. Δεν είμαστε ελεύθεροι από αυτό το αποτύπωμα. Έτσι, μετά από πολύ δουλειά, κατάφερε να τον εξυψώσει και να τον βάλει σε έναν βωμό.

 Και αυτή είναι μια άσκηση που μπορείτε να κάνετε στο σπίτι. Επιλέξτε ένα μέρος μέσα στο σπίτι σας, όχι στην κρεβατοκάμαρά σας, οπού μπορείτε να συγκεντρώσετε εικόνες, φωτογραφίες, ίσως ένα ειδικό αντικείμενο που ανήκε σε κάποιον από τους προγόνους σας που έχει πεθάνει και στρώστε κάτω ένα πανί, διευθετήστε τις φωτογραφίες, βάλτε τες σε μια σωστή σχέση. Για παράδειγμα άνθρωποι που δεν μίλαγαν μεταξύ τους, τώρα μπορούν να είναι ο ένας δίπλα στον άλλο. Βάλτε τους μαζί στον βωμό σας και κάντε προσφορές σε αυτούς, κάψτε θυμιάματα ή φασκόμηλο, ανάψτε ένα κερί για αυτούς. Και ευχαριστείστε τους ξεχωριστά έναν έναν: “ευχαριστώ που μου δίδαξες… , ευχαριστώ για το χάρισμα που μου άφησες”. Η γιαγιά μου για παράδειγμα, μου άφησε το χάρισμα της ποίησης, γιατί κατείχε την ποίηση και τα ποιήματα και μου άφησε το χάρισμα της ποίησης. Έτσι, ξέρω ότι παρόλο που οι άνθρωποι ξέρουν ότι είμαι ένας ανθρωπολόγος και ένας θεραπευτής, εγώ ξέρω ότι είμαι ένας ποιητής. Απλά δεν γράφω πολύ καλά ποιήματα, αλλά στην καρδιά μου ξέρω ότι αυτό ήταν το χάρισμα που μου έδωσε και έτσι αγαπάω τον Ρουμί, αγαπάω “την ποίηση της ζωής”.

Ο πατέρας μου, μου έδωσε το δώρο του χρόνου, γιατί γύρω στα 50 του ο πατέρας μου πέθανε συναισθηματικά, ήρθε στο τέλος της ζωής του. Και γύρω στα 70 του, μου τηλεφώνησε μια μέρα και μου είπε: “Αλμπέρτο, δεν ξέρω ποιανού την ζωή ζούσα. Προσπάθησα να είμαι καλός πατέρας, και να τα παρέχω όλα, και να είμαι καλός σύζυγος, αλλά δεν έζησα την ζωή μου και τώρα που πλησιάζω τον θάνατο δεν ξέρω ποιος είμαι πια”. Και τότε άρχισε να ταξιδεύει, άρχισε να βλέπει τον κόσμο, άρχισε να έχει φίλους, πραγματικούς φίλους, όχι συνεργάτες και συναδέλφους από την δουλειά, αλλά φίλους και είχε δύο χρόνια τα οποία έζησε στο τέλος της ζωής του. Και μου άφησε το δώρο του να ζούμε την ζωή τώρα και να μην την αναβάλουμε. Έτσι, δεν θυμάμαι τον πατέρα μου σαν τον άνθρωπο που δεν ήταν εκεί όταν μεγάλωνα. Μεγάλωσα σε μια χώρα οπού συνέβαινε επανάσταση και ένας φοβερός πόλεμος είχε ξεσπάσει, και έπρεπε να παρουσιαστεί στην δουλειά του και άφησε εμένα και την αδερφή μου και την μητέρα μας μόνους στο σπίτι για πολλές μέρες. Δεν είναι αυτός ο τρόπος που επιλέγω να τον θυμάμαι, επιλέγω να τον θυμάμαι σαν τον άνθρωπο που μου άφησε το δώρο να ζω και το δώρο της ζωής.

Και αυτό είναι που το κάνει βωμό, θυμάστε τους προγόνους σας με τον τρόπο που επιλέγετε εσείς, όχι με τον τρόπο που η μοντέρνα ψυχολογία σας λέει ότι είστε θύμα τους. Θυμηθείτε ότι η άλλη πλευρά του θύματος είναι ο ήρωας. Έτσι, ο βωμός των προγόνων μας φέρνει σε σωστή σχέση και μας εξυψώνει από την κατάρα των προγόνων, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να συνεχίζουμε να ζούμε την ζωή που έκαναν οι μανάδες μας, έτσι ώστε να μην μεταδώσουμε στα παιδιά μας εκείνα τα πράγματα που δεν καταφέραμε να θεραπεύσουμε μέσα μας, εκείνα που οι μητέρες μας μετέδωσαν σε εμάς, οι πατεράδες μας μετέδωσαν σε εμάς, και έτσι ώστε να είμαστε διαθέσιμοι στο δικό μας κάλεσμα και στις δικές μας ζωές.

Παραδοσιακά, βάζετε μόνο εκείνους τους συγγενείς που έχουν πεθάνει στον βωμό σας, αλλά έχω δει ότι λειτουργεί το ίδιο αποτελεσματικά και με τους ζωντανούς, έτσι μπορούμε να αρχίσουμε να τους τιμούμε τώρα. Έκανα ένα πάρτυ για τον πατέρα μου, μερικά χρόνια πριν πεθάνει, και κάλεσα όλους τους φίλους του, ήταν ένα πάρτυ-έκπληξη γενεθλίων, και του έκανα μια πρόποση και είπα: “Πατέρα, θέλω να κάνω μια πρόποση σε εσένα και την ζωή σου, και να σε ευχαριστήσω για τον άνθρωπο που μου επέτρεψες να γίνω”. Και γιόρτασα γι’ αυτόν και του έλεγα πώς επέλεξα να τον θυμάμαι, και αυτός είναι ένας θεραπευτικός εορτασμός, γιατί τότε δεν είστε πλέον υπό την επιρροή της γονικής χειραγώγησης. Σας ενθαρρύνω λοιπόν να είστε νικητές και όχι θύματα, να διαλέξετε το ηρωικό μονοπάτι, να δημιουργήσετε ένα προγονικό βωμό, να επιλέξετε πώς θα θυμάστε τους προγόνους σας και να τους εξυψώσετε και να τους τιμάτε, όπως θα τιμούν και εσάς εκείνου που θα έρθουν μετά από εσάς.

Alberto Villoldo

 ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

Ο Γεράσιμος Βλάχος είναι Shaman, Healer, Practitioner of Energy Medicine of inkas and Peruvian Quero Tradition,Certified instuctor of munai ki from The four winds(εγκεκριμένος εκπαιδευτής  από τους 4 ανέμους).

Επικοινωνία

www.bodymindkinisis.com

 tel.6944851771

makis662000@yahoo.gr

Γεράσιμος Βλάχος

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Θεραπευτικός Τροχός - Νότος: Το Μονοπάτι του Ήρωα

Tο πρόγραμμα αυτό  συνδυάζει τις αρχαίες διδασκαλίες από την παράδοση των Ίνκας με πρωτοποριακές πρακτικές επάνω στην νευροβιολογία και τη νευροεπιστήμη και θα σας δώσει τα εργαλεία που θα χρειαστείτε για να μεταμορφώσετε τον εαυτό σας και να ξεκινήσετε μία επιτυχημένη καριέρα κάνοντας αυτό που αγαπάτε.

Ημερομηνίες:7-8-9 Φεβρουαρίου 2020 

Ώρες: Παρασκευή : 4:00μμ – 10:00μμ , Σάββατο  – Κυριακή  8:00π.μ – 9:00μμ 

Τόπος Διεξαγωγής Arima Therapy Center Νευροκοπίου 18, Κεραμεικός – 3 λεπτά με τα πόδια από το μετρό Κεραμεικού ( έξοδος Κων/λεως) – Εύκολη στάθμευση: Arima Therapy Center 

 

Ώρες: Παρασκευή : 4:00μμ – 10:00μμ , Σάββατο  – Κυριακή  8:00π.μ – 9:00μμ

Γεράσιμος Βλάχος: τηλ. 6944851771